Wiadomo, że chodnik to nie jest przestrzeń do poruszania się rowerem. Jednak czasami wolno chodnikami jeździć. W jakich przypadkach?
Po trzeciej fali pandemii Polacy gremialnie przesiedli się na rowery. Nasze mięśnie wracają do formy. Polacy włożyli kaski na głowę i w drogę. To znaczy nie wszyscy, bo kaski nie są obowiązkowe.
Przypomnijmy, że po ukończeniu 18 lat, nie potrzebuje się żadnych uprawnień, by jeździć na rowerze. Tylko dzieci do 10. roku życia mogą poruszać się na rowerze tylko pod opieką dorosłych. Są traktowane jako piesi i mogą jeździć po chodniku. Opiekująca się nimi osoba musi mieć więcej niż 10 lat i kartę rowerową, jeśli nie skończyła 18 lat.
Nastolatki od 10 do 18 roku życia mogą korzystać z jednośladu po uzyskaniu uprawnień, czyli wyrobieniu tzw. karty rowerowej. Chyba że mają prawo jazdy kategorii AM. Najwcześniej mogą je mieć od 14 roku życia.
Co z jazdą chodnikiem?
Jak przypomina Biuro Ruchu Drogowego, wielu rowerzystów, zwłaszcza w dużych ruchliwych miastach, wybiera jazdę chodnikiem, bo wydaje się, że tak jest bezpieczniej. Niestety, przepisy są jasne.
Jazda chodnikiem. Kiedy wolno jechać?
Po chodniku można jeździć tylko, gdy są spełnione określone warunki. Jeżeli w kierunku, w którym chce się poruszać, jest możliwość jazdy drogą rowerową, to bezwzględnie trzeba nią jechać. Jeśli nie ma drogi rowerowej w kierunku, w którym chce się poruszać, trzeba jechać jezdnią. To podstawowa zasada. Usprawiedliwianie się
Od głównej zasady są wyjątki. Chodnikiem można jechać jeśli:
-
ma się opieką dziecko do 10 roku życia,
-
panują złe warunki atmosferyczne, które uniemożliwiają poruszanie się jezdnią (śnieg, deszcz, gołoledź, mgła, silny wiatr itp.)
-
na jezdni nie ma wydzielonego pasa dla rowerów i jednocześnie samochody mogą poruszać się z prędkością większą niż 50 km/h. Wówczas można wjechać na chodnik, ale tylko wtedy, gdy jego szerokość wynosi min. 2 m.
Czytaj też:
Polacy stali się narodem rowerzystów. Niestety, niezbyt bezpiecznych