Wodorowy pojazd kosmiczny Toyota Lunar Cruiser weźmie udział w misji NASA na Księżycu. Lunar Cruiser z napędem na wodorowe ogniwa paliwowe (FCEV) Toyoty wzmocni program załogowych badań Księżyca. Lunar Cruiser zapewni transport i miejsce do życia dla dwóch osób podczas trwających 30 dni badań gleby i zasobów podziemnych Księżyca. W załogowej misji księżycowej NASA po raz pierwszy wezmą udział dwaj japońscy astronauci.
Toyota Lunar Cruiser odegra sporą rolę w najbliższej misji załogowej NASA na Księżycu. Sześciokołowy łazik ciśnieniowy do jazdy po powierzchni Księżyca umożliwi badaczom dokładniejszą eksplorację jedynego ziemskiego satelity. Zaangażowanie Lunar Cruisera jest jednym z głównych punktów umowy o współpracy, którą NASA zawarła z Japońską Agencją Badań Przestrzeni Kosmicznej (JAXA).
Subtelne nawiązanie do kultowego 4x4
Program budowy Lunar Cruisera ruszył w 2019 roku. Projekt jest realizowany wspólnie przez Toyotę i JAXA, we współpracy z Mitsubishi Heavy Industries. Pojazd będzie gotowy do 2031 roku, zaś do misji Artemis dołączy w 2032 roku. Nazwa Lunar Cruiser nawiązuje do legendarnej terenówki Toyota Land Cruiser – najdłużej produkowanego modelu Toyoty.
Samochód kempingowy na Księżycu
Lunar Cruiser to 10-tonowy pojazd dla dwóch członków załogi, który w razie potrzeby może zabrać na pokład dwie dodatkowe osoby. Został zaprojektowany, aby umożliwić astronautom pozostanie w środku bez skafandrów kosmicznych i zapewnić odpowiednie warunki do życia przez dłuższy czas. Wnętrze będzie wypełnione powietrzem pod odpowiednim ciśnieniem. Pojazd będzie obsługiwany przez japońskich astronautów.
Misja Lunar Cruisera na Księżycu ma trwać około 30 dni. Pojazd będzie mógł pokonać do 20 kilometrów dziennie, umożliwiając załodze prowadzenie badań gleby i zasobów podziemnych w pobliżu południowego bieguna Księżyca. Okres eksploatacji Lunar Cruisera w misjach kosmicznych wyniesie około 10 lat. W tym czasie łazik pokona około 100 000 kilometrów.
Technologie wodorowe
Pojazd otrzyma komplementarny zestaw technologii wodorowych Toyoty – zarówno elektryczny napęd na wodorowe ogniwa paliwowe, jak i generatory wodoru zasilane światłem słonecznym. Do napędu Lunar Cruisera będą wykorzystywane ogniwa paliwowe zdolne do regeneracji (RFC). W wyposażeniu znajdą się także panele słoneczne oraz zbiorniki na wodór i na wodę.
Bezemisyjna technologia RFC pozwoli na poruszanie się bez przerwy nawet bez dostępu do światła słonecznego, ponieważ dzień i noc na Księżycu trwają po 14 dni. RFC umożliwia uzyskiwanie wodoru w procesie elektrolizy przy pomocy energii słonecznej. Podczas nocy księżycowych pojazd będzie korzystał z tych zapasów, a wodę, będącą efektem ubocznym wytwarzania energii w ogniwach paliwowych, zgromadzi w specjalnym zbiorniku, by wykorzystać ją ponownie do produkcji wodoru w trakcie dnia księżycowego.
Systemy autonomicznej jazdy
Łazik będzie mógł poruszać się autonomicznie po zupełnie nieznanym terenie. Będzie wykorzystywał technologię LiDAR do omijania kraterów i skał, a także zaawansowane systemy nawigacji radiowej, dane z kół każdej osi oraz oprogramowanie analizujące pozycję gwiazd. Gdy kontrolę nad pojazdem przejmie załoga, łazik cały czas będzie czuwał nad bezpieczeństwem i sugerował najlepszy tor jazdy.
W pracach nad Lunar Cruiserem istotne jest opracowanie układu jezdnego, który sprawdzi się na Księżycu. Auto będzie poruszać się po regolicie, kraterach, terenie pełnym ostrych skał i stromych wzniesień. Konieczne jest stworzenie takiego napędu, który zapewni jednocześnie sprawność w terenie i niskie zużycie energii. W opracowaniu koncepcji zawieszenia pomogą doświadczenia z ponad 70-lat produkcji legendarnej terenówki Toyoty Land Cruiser. Do tego, we współpracy z firmą Bridgestone powstaną metalowe opony zdolne do jazdy w wyjątkowo trudnych warunkach.
Czytaj też:
Księżyc będzie miał własną strefę czasową? Tego chce Biały DomCzytaj też:
Polacy zapisali się w historii NASA. Nadal biorą udział w podboju kosmosu