Światowa premiera nowego Mercedesa C miała miejsce w 1993 r. w czeskiej Pradze. Design serii 202 był ponadczasowy i elegancki, a w porównaniu do poprzednika klasa C oferowała znacznie więcej miejsca we wnętrzu. Dodatkową przestrzeń w kabinie uzyskano dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu poszczególnych podzespołów, takich jak silnik, osie i skrzynia biegów. Korzyści przyniosło również przeniesienie zbiornika paliwa, który w 190 był montowany za tylną kanapą. W porównaniu z W 201 wzrosła też pojemność bagażnika. To wszystko przy wciąż kompaktowych wymiarach – na długość klasie C przybyło około 40 mm. Wariant kombi, z wewnętrznym oznaczeniem S 202 wprowadzono do sprzedaży w 1996 r.
Bezpieczne nadwozie
Duży nacisk położono na bezpieczeństwo. Zastosowano wzmocnione boczne profile, drzwi wzmocniono konstrukcją rurową, a trójwarstwowy słupek B łączył się z progiem szeroką, solidną podstawą. Masywne poprzecznice pod przednimi fotelami przenosiły siły na tunel środkowy i nieuszkodzoną stronę pojazdu. Wzmocnienia w progach zapobiegały ich wyginaniu i zgniataniu. Również siedzenia zaprojektowano pod kątem wysokiej sztywności, tak aby mogły przenosić siły bez deformacji. Jednocześnie projektanci serii 202 pamiętali o środowisku, tak by po wycofaniu z eksploatacji 85 procent samochodu można było poddać recyklingowi.
Prekursor techniki 4 zaworów na cylinder
W momencie debiutu klasa C była dostępna w czterech wersjach benzynowych i trzech wysokoprężnych. Wariant C 180 osiągał moc 122 KM, C 200 – 1136 KM, C 220 – 150 KM, a C 280 z sześciocylindrowego rzędowego silnika generował 193 KM. Wśród diesli podstawowym wariantem był C 200 D (75 KM). Mocniejszy C 220 Diesel rozwijał 95 KM, a C 250 Diesel – 83 kW (113 KM). Nowe silniki benzynowe miały większy moment obrotowy i wyższą moc niż te w W 201. Znacząco poprawiła się także jakość spalin. Mercedes-Benz był pierwszym producentem na świecie, który wprowadził technikę czterozaworową także do silników wysokoprężnych.
Ulepszone podwozie
Zadbano także o lepsze prowadzenie i wyższy komfort jazdy. Przednia oś z podwójnymi wahaczami poprzecznymi pozwoliła zoptymalizować prowadzenie kół. Wielowahaczowe tylne zawieszenie znane z Baby Benza zostało zmodyfikowane i wyposażone w elastyczne mocowanie dyferencjału. Również nowe zestrojenie sprężyn i amortyzatorów, a także większy rozstaw osi oraz szerszy rozstaw kół przyczyniły się do zwiększenia komfortu i bezpieczeństwa prowadzenia.
Cztery linie stylistyczne
Standardowe wyposażenie klasy C obejmowało: poduszkę powietrzną kierowcy, zintegrowaną ochronę w obliczu uderzenia w bok, system ABS zapobiegający blokowaniu kół podczas hamowania, wspomaganie kierownicy, pięciobiegową przekładnię oraz centralny zamek. Oprócz tzw. wersji klasycznej – określanej później jako Classic – Mercedes-Benz oferował nową limuzynę w liniach wyposażenia o nazwach Esprit, Elegance i Sport. Warianty Esprit i Sport miały obniżone o 25 mm zawieszenie. Największą popularnością cieszyły się linie Classic i Elegance (1/3 dostarczonych aut).
C 63 AMG z mocą 280 KM
Topowym wariantem serii 202 początkowo był zaprezentowany jesienią 1993 r. C 36 AMG. To pierwszy samochód wspólnie opracowany przez Mercedes-Benz oraz AMG. Bazował on na odmianie C 280 z linii wyposażenia Sport. Inżynierowie AMG zwiększyli średnicę i skok tłoka 2,8-litrowego silnika o 6 cylindrach do pojemności skokowej 3,6 litra. Moc jednostki wynosiła 280 KM. W porównaniu z wariantem Sport zawieszenie zostało obniżone o kolejne 10 mm (łącznie 35 mm względem bazowych wersji). Od jesieni 1993 do czerwca 1997 r. wyprodukowano 5221 egzemplarzy C 36 AMG. We wrześniu 1997 r. pod maską klasy C zadebiutował 8-cylindrowy silnik, który w nowym wariancie C 43 AMG rozwijał moc 306 KM. W C 55 AMG, wprowadzonym w 1998 r., jego moc wzrosła do 347 KM.
Liczne modernizacje
W okresie produkcji od 1993 do 2000 r. (sedan) i 1996-2001 (kombi) przeprowadzano liczne udoskonalenia wizualne i techniczne klasy C. Na przykład w 1995 r. wariant C 230 Kompressor wyposażono w sprężarkę Rootsa. Od czasu aktualizacji modelu w 1997 r. warianty C 240 i C 280 oferowano z nowymi silnikami V6. Można je było zamówić z nowym elektronicznym systemem stabilizacji toru jazdy ESP. Pojawiły się także boczne poduszki w przednich drzwiach, wysokowydajne napinacze pasów z ogranicznikami siły napięcia dla przednich foteli oraz wspomaganie hamowania. Wariant C 250 Turbodiesel był pierwszym samochodem osobowym z jednostką wysokoprężną z turbodoładowaniem wyposażoną w czterozaworową głowicę i intercooler. Silnik rozwijał moc 150 KM. W 1997 r. do klasy C trafiła technika common rail.
Od 1993 do 2001 r. z taśm produkcyjnych zjechało prawie 1,9 miliona sedanów i kombi. Tym samym pierwsza klasa C przypieczętowała sukces swojego znamienitego poprzednika, modelu 190 (W 201), powszechnie znanego jako „Baby Benz”.
Czytaj też:
Koniec auta, które zmieniło motoryzację. Produkcja Mercedesa CLS zakończy się w sierpniuCzytaj też:
Jest cennik nowego Mercedesa-Benza GLS-a
Mercedes-Benz klasy C (seria 202)